Zamanın Ötesine Bir Not
Öncelikle merhabalar, nasılsınız. Umarım iyisinizdir. Beni sorarsanız şuan iyi gibiyim. Bugün sizden şöyle bir şey istiyorum. Önünüze bir kağıt-kalem alın ve 10 yıl sonrasına bir mektup yazın. Sonrasında onu sevdiğiniz bir kitabın arasına koyun. Bundan 10 yıl sonra kim öle kim kala haklısınız ama öyle olsa bile geride kalanlara bir anı olur. Ben bunu burada yapmak istiyorum izniniz olursa.
Bence bunu yapmanın bazı önemli noktaları var. Mesela kendinizi tanıma. Siz 10 yıl öncesinde kimdiniz ve şu an kimsiniz. Hedefleriniz ve hayalleriniz neydi, onları gerçekleştirebildiniz mi? Ya da öyle şeyler yaptınız ki hayallerinize bile sığmamıştı önceden. Zaman belki de çok hızlı geçiyordur ve bunun farkına varırız. Şu an en büyük derdiniz olan şey 10 yıl sonraki sizi güldürebilir veya ''vay be ne kadar güçlüymüşüm ben bunları bunları atlatmışım'' diyebiliriz. Gelecekte çok umutsuz olduğunuz bir vakit çıkar karşınıza belki mektup ve kendinizde umut bulursunuz. Her şeyden önce bence kendinizle gurur duyarsınız yaptıklarınızdan dolayı. Ve bu mektup sizin mektubunuz, istediğiniz kadar saçmalayabilirsiniz, ağlaya bilirsiniz hatta kendinize karşı kırıcıda olabilirsiniz(bence bunu yapmayın ama).10 yıl sonra kendi mektubunuzu elinize aldığınızda şu anki halinizde aklınıza gelebilir ve beni hatırlarsınız belki☺.
Ben hazırım eğer siz de hazırsanız başlayalım mı?
''Bugün 10 Mayıs 2025 Nurgül. Doğum gününe 5 gün kaldı. Her sene bu gün için heyecanlanıyorsun ama ne oluyor sanki. Halen daha heyecanlı mısın acaba. O zamanki doğum günlerin nasıl geçiyor. Artık 27 yaşında tam bir yetişkinsin. Mesleğin ne acaba, istediğimiz şeyimi yapıyoruz. Annemle babam umarım çok iyileridir. Aslında asıl merak ettiğim bu sayfaya halen daha bir şeyler yazıyor musun. Tuğba Hocam nasıl. Umarım ona layık bir öğrencisindir halen daha. Arkadaş ortamın nasıl, çok istediğin gibi sanattan anlayan ve açık görüşlü insanlarla takılıyorsundur umarım. Beni sorarsan klasik bir gün ve hayat işte. Okula gidip geliyorum ve ders çalışıyorum o kadar. Acaba şuan hangi kitabı okuyorsun ya da bitirdin. Ben Şeker Portakalını bitirdim daha yeni. Hatırlarsan geçen sene doğum günü hediyesi olarak Ebru hoca almıştı, hani şu tarih öğretmeni olan. Kitabın sonlarında çok ağladım doğrusu, Zeze üzümlü kekim benim. Bu arada umarım aileni( özellikle annemle babamı) üzmeyen ve gururlandıran birisi olmuşsundur çünkü senden şu anki beklentim o. Bide artık duygularına hakim olmayı öğrendiğini umuyorum, lütfen öyle olsun. Ay acaba hangi üniversiteden mezun oldum, derecede yapmış olabilirim, çok heyecanlı. Acaba hayatımda kim var ve nasıl biri. En yakın arkadaşım şu ankiyle aynı mı, en sevdiğim şarkı değişti mi, en sevdiğim renk halen daha lacivert mi? Nasıl bir insansın Nurgül. Kendi ayaklarının üzerinde durmayı ne zaman başardın(başaramama gibi bir lüksün yok çünkü). Etrafındaki insanlar seni gerçekten sen olduğun için mi seviyor? Karakterin nasıl artık. Bide bir köpeğimiz iki de kedimiz var mı? Umarım vardır. Her şeyi çok merak ediyorum, en büyük pişmanlığını bile. Birde senden bir ricam var 27 yaşındaki Nurgül. Bu mektubu okuduktan sonra bana yani 10 yıl öncesine ve 10 yıl sonrasına yine mektup yazar mısın? Kısa ve öz olsun lütfen. Bunun da sonuna geldin sevgili kendim. Yukarda senden istediğim hiç bir şeyi yapamamış olsan dahi üzülme lütfen, her ne olursa olsun öncelik her zaman kendinsin bunu asla unutma ve hayatında hep çok mutlu ol lütfen. Ben burada 10 yıl öncesinde kaldım ama sen hep devam et. Umarım önünde daha çok uzun yıllar vardır ve bunu iyi değerlendirirsin. Gitmeden önce sana bir şiir bırakıyorum;
Kimlesin acaba?
Halini hatırını soran birileri var mıdır?
Gezer misin daha umarsızca.
Sen takılma geçmişe,
Hoş kal, hoşça kal.''
Yorumlar
Yorum Gönder